"SEMAFOR": podjęliśmy próbę przekazywania na łamach "Semafora" informacji i wiadomości, które mamy nadzieję zainteresują naszych czytelników; informacji których nie znajdziecie na łamach oficjalnych dzienników....

WOLNA DROGA: Choć poszukiwanie prostych rozwiązań jest osadzone głęboko w podświadomości, a nieskomplikowany obraz rzeczywistości jest wygodny, nie zmusza do choćby chwilowej zadumy, do uświadomienia prawdy o traconym wpływie na własne losy, na otaczający świat - od poszukiwania prawdy nikt nas nie zwolni.

 
Piątek, 29 marca 2024 r.
Imieniny obchodzą: Wiktoryna, Cyryl, Eustachy
 
Czy można przyznać prawo wyłączne ?
[ 0000-00-00 ]
Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym w art. 3 ust. 1. pkt 1 zastrzega, iż jej przepisy  stosuje się z uwzględnieniem m. in. przepisów rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007, str. 1). Skądinąd to zastrzeżenie jest oczywiste w świetle dalej powołanego art. 288 traktatu WE, a więc nie było niezbędne.

Rozporządzenie nr 1370/2007 przewiduje stosowanie, w odniesieniu do przewoźników (stricte - podmiotów świadczących usługi publiczne) tzw. prawa wyłącznego, co oznacza możliwość świadczenia usług transportu pasażerskiego na danej trasie, sieci lub obszarze z wyłączeniem innych podmiotów świadczących takie usługi.

Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym w art. 20 zawiera zaś generalną normę, iż operatorowi nie przyznaje się prawa wyłącznego, o którym mowa w rozporządzeniu nr 1370/2007.

Trwa dyskusja, czy to wyłączenie jest skuteczne, bowiem zgodnie z art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej rozporządzenie wydane przez instytucję europejską ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Odstępstwa od przepisów  rozporządzenia  dokonane w prawie krajowym są możliwe np. w przypadku rozporządzenia (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007, str. 14, z późn. zm.) dlatego, że samo to rozporządzenie do tego upoważnia w art. 2. Nie ma jednak takiego upoważnienia w przepisach rozporządzenia 1370/2007. To ostatnie ma więc, jak wynika z cytowanego wyżej fragmentu traktatu, charakter bezwzględnie obowiązujący na całym terytorium Unii. Gdyby dopuścić wprowadzanie przez Państwa Członkowskie takich zastrzeżeń, jak wspomniany art. 20 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym (...), powszechne, bezpośrednie obowiązywanie rozporządzeń stałoby się swoistą fikcją.

Dlatego należy się chyba dziś przychylić do poglądu, iż zastrzeżenie art. 20 ustawy nie będzie skuteczne.

Wydaje się, że w sprawie omówionych wyżej relacji pomiędzy ustawą i rozporządzeniem UE czekają nas jeszcze interesujące spory i rozstrzygnięcia. Relacje pomiędzy prawem polskim i europejskim nie są bowiem jeszcze ustabilizowane.
Piotr Świątecki
(Źródło: nakolei.pl)
Copyright "Wolna Droga"
[X]
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.