26 listopada 2003 r. Komisje Zakładowe NSZZ "Solidarność" zrzeszone w Okręgowej Sekcji Kolejarzy wzięły udział w dwutysięcznej manifestacji "Solidarności" w Lublinie.

Protestowano przeciwko polityce rządu SLD - UP, jako uwspółcześnionego modelu Janosika, który zabiera biednym (emerytom, rencistom, niepełnosprawnym), aby pomnożyć i tak niewyobrażalne fortuny polskich miliarderów.

Nasze Komisje bardzo licznie stawiły się na manifestacji i były bardzo widoczne. Można było tam odnaleźć transparenty z napisami: "Żądamy zachowania narodowego charakteru polskich kolei", "Ultraliberalna polityka - precz od polskich kolei", "Zdecydowane NIE lubelskich kolejarzy złodziejskiej restrukturyzacji polskich kolei", "Miller, Pol dwa kozaki, polską kolej wyślą w krzaki", które cytowała prasa.

Skandowano także hasła: "Za rządów Millera, polska kolej umiera", "Gdy Miller urzęduje, polska kolej kroplówki potrzebuje", "Miller, Pol dwa bratanki, polską kolej zakuli w kajdanki", "Miller i jego klika sprzedają polską kolej za judaszowego srebrnika", "Liberalna polityka precz od polskiego pracownika".

Adam Szczerbatko, rzecznik prasowy Węzłowego Komitetu Protestacyjno - Strajkowego Kolejarzy w Lublinie, odczytał petycję lubelskich kolejarzy do premiera Millera, gorąco przyjętą przez manifestantów. Oto jej treść.

PETYCJA

Kolejarze Węzła Lublin stanowczo mówią "nie" dla sposobu rządzenia realizowanego przez polski rząd i zarząd PKP SA. Jak dotąd tylko my, kolejarze, wychodziliśmy naprzeciw decydentom i mając na uwadze dobro całego kraju, naszych rodzin, zasiadaliśmy wspólnie do stołów mediacyjnych.

Wierzyliśmy, iż władzom polskim i zarządowi PKP SA tak, jak i nam zależy na rozwoju gospodarczym Polski, na polskich kolejach jako wizytówce RP w Europie.

Godziliśmy się na ustępstwa. Zrezygnowaliśmy z przysługujących nam bezpłatnych przejazdów. Zgodziliśmy się na obniżenie zatrudnienia. Wciąż rozmawialiśmy licząc, iż nasze problemy zawarte w postulatach zostaną przez polski rząd potraktowane poważnie. Wierzyliśmy, iż jako obywatele jednego państwa, którzy już tak wiele przeszli, dojdziemy do porozumienia.

Tymczasem rząd polski za wszelką cenę próbuje nas oszukać i zdyskredytować w oczach Polaków. Oskarża się nas o egoizm, prywatę, o utrzymywanie miejsc pracy kosztem całego narodu. O kolei mówi się tylko, że przynosi straty, jest brudna i niebezpieczna. Pytamy: a czyja to wina? Czy nas, kolejarzy? Większość z nas całe życie przepracowała na kolei i dawała z siebie wszystko, by mimo tak ciężkiej sytuacji finansowej PKP i złych warunków pracy, nasza kolej prosperowała jak najlepiej, jak najbezpieczniej dla wszystkich Polaków.

W tym samym czasie kolejne polskie rządy i zarządy PKP pracowały nad tym, jak nas sprzedać. Podejmowały i podejmują decyzje doprowadzające naszą kolej do zagłady. Bo, jak inaczej nazwać prowadzone przygotowania do sprzedaży spółki "PKP CARGO" SA - jedynej spółki przewozowej przynoszącej zyski? Przeciw takim działaniom stanowczo protestujemy!

Z przerażeniem myślimy o skutkach kolejnej niefrasobliwie podjętej przez polski rząd decyzji o podziale spółki "PKP Przewozy Regionalne" na 16 spółek przewozowych.

Oburza nas fakt "umywania rąk" i pozostawienia samorządom wojewódzkim kwestii dofinansowania przewozów regionalnych i międzywojewódzkich.

Zarzucamy rządowi SLD - UP brak kompetencji, podejmowanie decyzji na szkodę polskich kolei, wszystkich kolejarzy, ich rodzin i całego polskiego społeczeństwa, przyczynianie się do zwiększenia bezrobocia, wstrzymywanie rozwoju gospodarczego, zwłaszcza wschodnich rejonów Polski, działanie na rzecz zatruwania środowiska naturalnego poprzez likwidowanie jednego z najbardziej ekologicznych środków transportu, a co najważniejsze narażanie naszych pasażerów na niebezpieczeństwo i pogarszanie warunków podróżowania.

Węzłowy Komitet Protestacyjno - Strajkowy Kolejarzy w Lublinie domaga się, aby polskie koleje zachowały narodowy charakter, aby zaprzestano działań zmierzających do ich likwidacji. Dość już złodziejskiej, skorumpowanej prywatyzacji. Dość okradania kolei z jej majątku. Jesteśmy to winni tym, którzy na kolei pracowali za czasów jej świetności, tym, którzy pracują tu teraz, całemu narodowi polskiemu, naszym dzieciom i wnukom.

Protest miał wybitnie pokojowy charakter. Jakież więc było zdziwienie uczestników, gdy na schodach Urzędu Wojewódzkiego zamiast włodarza Lubelszczyzny oczekiwał kordon policjantów, w pełnym bojowym rynsztunku. Komentarz manifestantów pojawił się natychmiast: "Ileż to postkomuna ma na swoim sumieniu, skoro pokojowo manifestujących, udręczonych mieszkańców regionu, wita jak za dawnych totalitarnych rządów PZPR?!".

Petycje, w tym kolejarzy, zostały przymocowane do drzwi wejściowych, bo nikt z władz nie raczył wyjść. Mimo tego manifestanci w okrzykach informowali o ich zawartości decydentów siedzących za biurkami Urzędu Wojewódzkiego.

Około godziny 15.00 manifestacja została rozwiązana.

(KZ)