"SEMAFOR": podjęliśmy próbę przekazywania na łamach "Semafora" informacji i wiadomości, które mamy nadzieję zainteresują naszych czytelników; informacji których nie znajdziecie na łamach oficjalnych dzienników....

WOLNA DROGA: Choć poszukiwanie prostych rozwiązań jest osadzone głęboko w podświadomości, a nieskomplikowany obraz rzeczywistości jest wygodny, nie zmusza do choćby chwilowej zadumy, do uświadomienia prawdy o traconym wpływie na własne losy, na otaczający świat - od poszukiwania prawdy nikt nas nie zwolni.
 
Piątek, 19 kwietnia 2024 r.
Imieniny obchodzą: Adolf, Leon, Tymon
 
Archiwum
Roczniki:  2001200220032004200520062007200820092010
201120122013201420152016201720182019
Numery:    
()   -  
Kolej na muzykę… - „Aktor” – 2 plus 1 (1977)
„Aktor”, to trzecia płyta w dorobku niegdyś bardzo popularnego polskiego zespołu DWA PLUS JEDEN. Grupa powstała w 1970 w Warszawie. Tworzyli ją: Elżbieta Dmoch – piękna wokalistka, grająca również na flecie i instrumentach perkusyjnych, Janusz Kruk – lider i gitarzysta, i kompozytor niemal całej muzyki zespołu oraz Andrzej Rybiński, również śpiewający i grający na gitarze. Z czasem tego ostatniego zastąpił Andrzej Krzysztofik, a później Cezary Szlązak.
Zaistnieli wykonując początkowo utwory ze śpiewogry „Na szkle malowane” Katarzyny Gaertner i Ernesta Brylla. Nieco starsi miłośnicy piosenki z pewnością pamiętają ich opolski debiut. Wystąpili wówczas z żartobliwą piosenką „Nie zmogła go kula”, dostrzeżoną i nagrodzoną przez jury. Od tego momentu przez lata zespół konsekwentnie budował swój repertuar, próbując z sukcesami odnaleźć się w różnych stylistykach.
Już rok później niemal cała Polska podśpiewywała „Czerwone słoneczko” i „Chodź, pomaluj mój świat”. Obie piosenki znalazły się na pierwszej dużej płycie i stały się przebojami. Album przyniósł także kilka innych popularnych utworów, nic więc dziwnego, że wkrótce zyskał miano złotej płyty.
Sukces przypieczętowała druga płyta „Wyspa dzieci”, która również sięgnęła po złoto. Był to też pierwszy album koncepcyjny zespołu, choć muzyka na nim stylistycznie nawiązywała do pełnego przebojów debiutu. Znalazły się na nim piosenki poświęcone dzieciom, młodzieży i ich problemom, napisane do tekstów Marka Dutkiewicza, Wojciecha Młynarskiego, Ernesta Brylla i Jonasza Kofty. Z tego albumu pochodziły utwory „Kołysanka matki”, „Setki mil” oraz „Gwiazda dnia”. Ta ostatnia z nich znalazła się w miniserialu „W pustyni i w puszczy” Władysława Ślesickiego (1974).
Wiosną 1974 r. grupa koncertowała w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie Zachodniej. Tam członkowie zespołu zetknęli się z jedną z ikon amerykańskiej popkultury - postacią tragicznie zmarłego aktora Jamesa Deana, będącej symbolem nonkonformistycznej postawy. Jest on otoczony w USA swoistym kultem, a pamięć o nim mimo upływu lat pozostaje wciąż żywa, także w piosenkach. Tak powstał pomysł kolejnego albumu koncepcyjnego.
W Polsce podobną legendą obrosła postać Zbigniewa Cybulskiego, niezwykłego aktora, pełnego autentyzmu i świeżości, który również był symbolem pokolenia. Podobnie jak James Dean, nie godząc się z upływającym czasem chciał wiecznie pozostać młody. Śmierć pod kołami uciekającego pociągu, będąca efektem młodzieńczej brawury, w pewien sposób zbliżyła go do podobnie tragicznie zmarłego Amerykanina.
Płytę „Aktor” wypełniły utwory, które były rodzajem hołdu dla artysty. Muzykę w całości skomponował Janusz Kruk - lider zespołu, natomiast autorem tekstów był Marek Dutkiewicz.
Muzycznie album zdecydowanie różnił się od dwóch wcześniejszych, zawierał utwory znacznie bardziej rozbudowane, wymagające od słuchaczy nieco większego zaangażowania. Zwłaszcza spore wrażenie robi rozbudowana, niemal dziewięciominutowa kompozycja „Ogromne zmęczenie”, nawiązująca nieco do stylistyki jazzowej.
Płyta dla miłośników grupy Dwa Plus Jeden, kojarzących zespół z łatwymi przebojami, okazała się sporym zaskoczeniem, co też odbiło się na jej sukcesie komercyjnym. Mimo to, zaliczana jest do sporych osiągnięć. W 1976 roku, w ramach festiwalu opolskiego, zespół przedstawił ciepło przyjęte przez krytykę widowisko muzyczne, złożone z piosenek wypełniających album. Program zaprezentowano również poza granicami kraju, a płytę „Aktor” pod tytułem „Herec” wydała także czechosłowacka wytwórnia Opus. Album, pierwotnie wydany przez Polskie Nagrania w 1977 roku, został wznowiony w 2001 w formie CD oraz ponownie w 2012, zarówno w wersji analogowe, jak i cyfrowej.
Warto też przypomnieć kilka innych znaczących dokonań zespołu. Kolejną płytą był „Teatr na drodze”, zawierający takie przeboje jak „Ding-Dong”, „Windą do nieba” oraz niesamowity wręcz utwór „Ballada Łomżyńska”, będący wyjątkowym duetem Elżbiety Dmoch i Czesława Niemena, pochodzący ze spektaklu Ernesta Brylla pod tym samym tytułem, wystawionego w reżyserii Jacka Gruca przez Teatr Dramatyczny w Elblągu.
Trzeba też wymienić bardzo dobry album „Irlandzki tancerz”, oparty na folklorze zielonej wyspy oraz podkreślić spore sukcesy zespołu na rynku zachodnioniemieckim, gdzie prezentowali specjalnie napisany dla nich i nowocześnie zaaranżowany repertuar dyskotekowy. Z tego okresu pochodzi płyta „Easy Come, Easy Go”.
Kres ich karierze położyła niespodziewana śmierć Janusza Kruka. Jesienią 1998 roku Cezary Szlązak i Elżbieta Dmoch reaktywowali zespół, jednak mimo ciepłego przyjęcia i zapotrzebowania na koncerty, wokalistka zrezygnowała z dalszej działalności estradowej.
Grupa wprawdzie dalej występuje, jednak z oryginalnego składu pozostał jedynie Cezary Szlązak, a to już chyba nie to samo.
Krzysztof Wieczorek


  Komentarze 2
  Dodaj swój komentarz
~
Copyright "Wolna Droga"
[X]
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.